Over mijn voorliefde voor monumenten

Toen ik 27 jaar was, kocht ik mijn eerste monumentale pand. Hier was nogal wat achterstallig onderhoud, maar daar was ik niet bang voor. Ik heb het pand op weten te knappen en elementen weer in oude staat weten te herstellen. Hierbij kwam ik anzichtkaarten van eind 1800 tegen. Een mooie bevestiging van de leeftijd van het pand!

Een aantal jaren later, kreeg ik de kans om wederom een oud pand te kopen. Door de specie die in de bouw van het huis gebruikt is, weet ik dat het huis in ieder geval voor 1850 gebouwd moet zijn. Ook dit pand had behoorlijk wat liefde nodig. In dit pand heb ik onder meer het volledige dak vervangen, de ramen vervangen met behoud van de originele kozijnen en de volledige gas-, water- en lichtinstallaties gemoderniseerd. Het tegenkomen van de handtekening van de schilder die 70 jaar daarvoor de laatste verbouwing had uitgevoerd, was wel een hoogtepuntje!

Toen ik samen ging wonen met mijn huidige partner, was het niet eens perse de bedoeling, maar vonden wij samen ook weer een pand met een bouwjaar rond 1900. De verbouwing hiermee heeft plaatsgevonden in de Corona-periode en heeft slechts 5 maanden geduurd. Wel zijn alle ruimten van het huis aangepakt en zijn er verschillende elementen teruggebracht in de stijl van de leeftijd van de woning. Daar wonen wij nog steeds met veel trots.

Ik ben van mening dat het belangrijk is om oude panden te behouden. Ze vertellen ons veel over de geschiedenis van de bouw. Daarbij is het veel duurzamer om oude gebouwen te behouden en ze niet te slopen voor nieuwbouwwijken. Wat is er mooier dan rond te lopen in een oud pand en je voor te stellen wat daar allemaal gebeurd moet zijn? Het gebouw ademt geschiedenis uit. En als je daar net zo van houdt als ik, snap je dat ik heel graag help bij het in stand houden van deze panden.